Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Εγώ τα ξέρω όλα για τη δασκάλα μου


Εγώ τα ξέρω όλα για τη δασκάλα μου/ Delebarre, Nathalie

Οι μεγάλοι πιστεύουν ότι ξέρουν τα πάντα. Ο μικρός πρωταγωνιστής όμως είναι σίγουρος ότι δεν έχουν καταλάβει τίποτα και δηλώνει αποφασισμένος να μοιραστεί με τους αναγνώστες τις γνώσεις του για τις δασκάλες και τις μαμάδες. Αν θέλουμε λοιπόν να μάθουμε την αλήθεια, καλό θα ήταν να τον ακούσουμε.Μια πρωτότυπη χιουμοριστική σειρά, με ωραία εικονογράφηση, για το πώς βλέπουν τα παιδιά τον κόσμο και τα πρόσωπα που αποτελούν τα σημεία αναφοράς της ζωής τους.

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Με λένε Νιλουφέρ


Μητσιάλη, Αλεξάνδρα. Με λένε Νιλουφέρ. Πατάκη, 2009.

Πομάκοι! Πόσοι άραγε από εμάς γνωρίζουν την ιστορία αυτής της υπέροχης φυλής με τα ελληνικά χρώματα;
Οι μικροί αναγνώστες διεισδύουν στις πολύχρωμες σελίδες της ιστορίας για να βαπτιστούν με την πομάκικη κουλτούρα.
Μία τάξη, μία δασκάλα, μαθητές με διάφορα ονόματα. Στο παιχνιδομάθημα που τους έκανε η κυρία Λίνα η δασκάλα , η Μελέκ θα γίνει ζευγάρι με την Αγγελική, η Τριανταφυλλιά με την Γκιούλ, η Μπαχάρ που στα πομάκικα σημαίνει Άνοιξη θα μπορούσε να γίνει ζευγάρι με όλες τις Λεμονιές, Γαρυφαλιές, Δάφνες και Μυρσίνες της Ελλάδας.
Η Νιλουφέρ που το όνομά της σημαίνει Νούφαρο δεν βρίσκει κανένα παιδί για να ζευγαρώσει το όνομά της. Τότε η κυρία Λίνα, που τρέφει δυνατή αγάπη για τα παιδιά, της εξηγεί ότι όνομά της θα το συναντήσει σε άλλες χώρες του κόσμου. Και για να την παρηγορήσει της δείχνει ένα πίνακα του Μονέ με νούφαρα. Και τότε η Νιλουφέρ ονειρεύεται ότι κάποτε θα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο για να βρει το όνομά της και θα φτιάξει και ένα σπίτι με μια λίμνη γεμάτη νούφαρα καλύτερη από του κυρίου Μονέ. Η κυρία Λίνα επίσης της εξήγησε ότι κάποτε οι άνθρωποι θα φτιάξουν ένα μεγάλο χρυσό βιβλίο. Και θα γράψουν όλα τα ονόματα που μπορεί από χώρα σε χώρα να ακούγονται διαφορετικά, είναι όμως τα ίδια και θα ενώνουν τους ανθρώπους. Γιατί τα ονόματα βγαίνουν από τα πιο όμορφα πράγματα που ζουν οι άνθρωποι.
Τότε η Νουλιφέρ αγόρασε ένα λεύκωμα καφέ και έγραψε τις πρώτες της λέξεις: Αγάπη – Σεβγκή (κυρία Λίνα). Τελικά ίσως το χρυσό βιβλίο να γραφτεί πιο σύντομα…..

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Νόμπελ λογοτεχνίας



Στον Μάριο Βάργκας Λιόσα το Νομπέλ Λογοτεχνίας 2010
Ο 74χρονος Ισπανο-περουβιανός συγγραφέας Μάριο Βάργκας Λιόσα, ο οποίος τιμήθηκε σήμερα με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2010, θεωρείται εδώ και χρόνια ένας κλασικός σύγχρονος συγγραφέας, με έργο εμπνευσμένο από την ιστορία που αποδίδεται μέσα από καινοτόμες μορφές αφήγησης.
Ο Λιόσα, ο οποίος έχει ήδη τιμηθεί μεταξύ άλλων με το Βραβείο Θερβάντες, τη σημαντικότερη ισπανική λογοτεχνική διάκριση, έχει γράψει περίπου τριάντα βιβλία (δοκίμια, μυθιστορήματα, νουβέλες, θεατρικά έργα), τα οποία έχουν μεταφραστεί σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο πρώην δημοσιογράφος και καθηγητής ήταν επίσης υποψήφιος ενός κεντροδεξιού συνασπισμού για την προεδρία του Περού το 1990, αλλά ηττήθηκε από τον Αλμπέρτο Φουτζιμόρι και έχει γίνει επίσης γνωστός από τα άρθρα που δημοσιεύει συχνά στις μεγαλύτερες εφημερίδες παγκοσμίως για να υπερασπιστεί τον φιλελευθερισμό.
Γεννήθηκε στην Αρεκίπα, στο νότιο Περού, στις 28 Μαρτίου του 1936 και τον μεγάλωσε η μητέρα του και οι παπούδες από την πλευρά της μητέρας του στην Κοτσαμπάμπα, στη Βολιβία και μετά στο Περού. Μετά τις σπουδές του στην Στρατιωτική Ακαδημία Λεόνσιο Πράδο δε Λίμα, πήρε πτυχίο λογοτεχνίας από το Πανεπιστήμιο Σαν Μάρκος δε Λίμα. Χάρη σε μια υποτροφία, συνέχισε τις σπουδές του και πήρε διδακτορικό στη Μαδρίτη.
Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου, παντρεμένος με την κατά 15 χρόνια μεγαλύτερη θεία του Χούλια Ουρκίδι, εξήσκησε διάφορα επαγγέλματα: μεταφραστής, καθηγητής ισπανικών, δημοσιογράφος στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) κλπ.
Το 1959 δημοσίευσε την πρώτη του συλλογή από νουβέλες «Οι Αρχηγοί», η οποία θα του χάριζε το Βραβείο Λεοπόλδο Άλας. Όμως το μυθιστόρημα «Η Πόλη και τα Σκυλιά», το οποίο εμπνεύστηκε από τα σκληρά χρόνια που πέρασε μεταξύ των «αρχηγών» και μεταφράστηκε σε περίπου 20 γλώσσες, είναι αυτό που θα απογείωνε τη λογοτεχνική του σταδιοδρομία το 1963. Τρία χρόνια αργότερα, θα καθιερωνόταν με «Το Πράσινο Σπίτι».
Γοητευμένος από τον Φιντέλ Κάστρο και την κουβανική επανάσταση, πήγε στην Αβάνα, την οποία εγκατέλειψε στη συνέχεια για να επιστρέψει στην Ευρώπη με μια νέα σύζυγο την Πατρίθια. Το 1971 ο συγγραφέας διέκοψε δημοσίως τους δεσμούς με την επανάσταση του Κάστρο και τα κινήματα της αριστεράς και έγινε δριμύς επικριτής του «λίντερ μάσιμο».
Το λογοτεχνικό του κύρος ενισχύθηκε στο μεταξύ με την κυκλοφορία το 1969 του βιβλίου του με τίτλο «Συζητήσεις στον Καθεδρικό Ναό».
Ακολουθούν άλλες επιτυχίες όπως το βιβλίο του «Η Θεία Χούλια και ο Γραφιάς», το οποίο εμπνεύστηκε από τον πρώτο του γάμο, και το «Ο Πόλεμος της Συντέλειας του Κόσμου», στο οποίο αναφέρεται στη βραζιλιάνικη πολιτική.
Το 1990 δοκιμάζει τις δυνάμεις του στην πολιτική ως υποψήφιος του δεξιού Δημοκρατικού Μετώπου στις προεδρικές εκλογές του Περού. Ηττάται από τον Φουτζιμόρι, εγκαταλείπει τη χώρα του για να ξαναρχίσει τις λογοτεχνικές του δραστηριότητες και πηγαίνει στο Λονδίνο.
Το 1993 παίρνει την ισπανική υπηκοότητα. «Το Περού θέλει να μου αφαιρέσει την υπηκοότητά μου και δεν θα ήθελα να μετατραπώ σε παρία από τη μια μέρα στην άλλη», εξηγεί τότε καταγγέλλοντας την κυβέρνηση Φουτζιμόρι.
Το επόμενο βιβλίο του «El Sueno del celta», το οποίο είναι αφιερωμένο στον Bρετανό διπλωμάτη Ρότζερ Κέισμεντ και καταδικάζει τις ωμότητες που διαπράχθηκαν στο Κονγκό του Λεοπόλδου του Β', θα κυκλοφορήσει στις αρχές Νοεμβρίου στην ισπανική γλώσσα.
Λιόσα: «Πρόκειται για αναγνώριση της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας»
Πρόκειται για «μια αναγνώριση της λατινοαμερικάνικης και της ισπανόφωνης λογοτεχνίας», δήλωσε στον κολομβιανό ραδιοσταθμό RCN ο περουβιανός συγγραφέας Μάριο Βάργκας Λιόσα.
«Δεν πίστευα καν ότι θα είμαι μεταξύ των υποψηφίων», δήλωσε ο 74χρονος Λιόσα από τη Νέα Υόρκη στην πρώτη αντίδρασή του μετά την ανακοίνωση ότι του απονέμεται το φετεινό Νόμπελ Λογοτεχνίας.
«Πιστεύω ότι είναι μια αναγνώριση της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας και της ισπανόφωνης και αυτό πρέπει όλους να μας χαροποιεί», προσέθεσε.
πηγή: kathimerini.gr

Βιβλία του νομπελίστα στις Βιβλιοθήκες της Καλαμαριάς:

Vargas Llosa, Maria. Η θεία Χούλια και ο γραφιάς. Εκδ. Οδυσσέας
Vargas Llosa, Maria. Μια ιστορία για τον Μάϋα. Εκδ. Καστανιώτη
Vargas Llosa, Maria. Ο Πανταλέων και οι επισκέπτριες. Εκδ. Εξάντας
Vargas Llosa, Maria. Απρόσμενη επίσκεψη. Εκδ. Εξάντας
Vargas Llosa, Maria. Η πόλη και τα σκυλιά. Εκδ. Οδυσσέας
Vargas Llosa, Maria. Το παλιοκόριτσο. Εκδ. Καστανιώτη
Vargas Llosa, Maria. Το πράσινο σπίτι. Εκδ. Καστανιώτη

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010


Mathuisieulx, Sylvie de. Μπλιάχ! Πάλι λαχανικά; . Αθήνα: Κέδρος, 2009

Τι προτιμάνε να τρώνε τα παιδιά, μακρόστενα, κοφτά με σχέδιο ή απλα?

- Τι θα φας; ..ρωτάει η μαμά, και πάντα η ίδια απάντηση αντηχεί στ’αυτιά…

- Ζυμαρικάααα…..

Είναι πράσινα, κόκκινα χρωματιστά, με βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά, το όνομα τους λαχανικά…αλλά όσο η μαμά κι αν προσπαθεί την γνώμη της ‘Αννας να αλλάξει δεν μπορεί. Βρίσκουν ένα τρόπο και οι δυο να δώσουν μια λύση στο πρόβλημα αυτό… τα παιδιά όμως είναι πονηρά και στο τέλος καταφέρνουν αυτό που θέλουν τελικά!!