"Το κουτί των ιστοριών"

 http://youtu.be/94nMcl4WPvQ   …
«Βλέπω πολλά παιδιά, ας κάνω μια βολτίτσα από τις βιβλιοθήκες του Δήμου Καλαμαριάς να δω τι γίνεται. Πρώτη στάση στην βιβλιοθήκη της Κηφισιάς. Μα νομίζω μιλάνε για μένα.»
Λέει με βραχνή φωνή η μικρή φώκια Φιφή και δίνοντας έναν πήδο βρίσκεται στην καρέκλα , κάθεται δίπλα μας φαρδιά πλατιά.
« ….Ωραία , μ αρέσει εδώ, έχει δροσιά θα περάσω όμορφα.»
Κάπως έτσι υποδεχθήκαμε την μικρή φώκια Φιφή στην συντροφιά μας ,αφού μιλήσαμε για την ιστορία της , είχαμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα δικό μας παραμύθι με τα αντικείμενα και τις εικόνες που είχε «το κουτί των ιστοριών».
Η δική μας μικρή φώκια είναι τώρα ασφαλής στο θαλάσσιο πάρκο.
Το εικονογραφήσαμε και ύστερα παίξαμε την ιστορία με πρωταγωνιστές τους ήρωες που εμείς δημιουργήσαμε.
Ένα από τα έξι πιο απειλούμενα με εξαφάνιση θηλαστικά στον κόσμο, η μεσογειακή φώκια ζούσε σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα και τις βορειοδυτικές ακτές της Αφρικής. Σήμερα, δεκαπέντε εκατομμύρια χρόνια έπειτα από την εμφάνιση του γένους Monachus στον πλανήτη μας, υπολογίζεται ότι οι μεσογειακές φώκιες που απομένουν δεν ξεπερνούν τα 400-500 ζώα. Ευχόμαστε όλα τα ζώα να ζουν με ασφάλεια μακριά από όλων των ειδών τις απειλές. Όπως η φώκια της ιστορίας μας.
Σας ευχαριστούμε

"διαδρομές των ηρώων" Μαίρη η Πινέζα

http://youtu.be/qEqoEMXkVPUΕίμαι η Μαίρη, όμορφη και λαμπερή, μια πινέζα μυτερή και ετοιμάζομαι να πάω στην Δαήδειο παιδική βιβλιοθήκη του Δήμου Καλαμαριάς! Έμαθα πως τα παιδιά σήμερα θα παίξουν με το παραμύθι μου: «Μαίρη η πινέζα»
Ωχ, μαζεύτηκαν, ας μην καθυστερήσω άλλο. Είμαι περίεργη να δώ τι θα κάνουν. Ωραία από εδώ θα τα βλέπω όλα.
Μαζεύονται όλοι και παίζουν ένα παιχνίδι, θαρρώ λέγεται «Μαγνήτης» αν άκουσα καλά. Είναι για να γνωριστούν καλύτερα και να μπορέσουν να λειτουργήσουν σαν ομάδα μετά. Μου αρέσει αυτό!
Κάθονται όλοι στα καρεκλάκια γύρω από τα τραπέζια, η Αγγελική αρχίζει να τους μιλά για το βιβλίο, για τους συγγραφείς και για το ταξίδι που χρειάζεται να κάνει για να φτάσει στα χέρια μας. Ξεκινάει από τον συγγραφέα, περνάει από τον εικονογράφο, συνεχίζει στον τυπογράφο κ.α.
Ρωτά τα παιδιά (αφού έχει κρύψει τον τίτλο) για τι θέμα μπορεί να μιλά αυτό το τεράστιο βιβλίο. Εδώ που τα λέμε παραείναι μεγάλο, αλλά είναι τέλειο.
Το τι ακούω δε λέγεται! Τα παιδιά λένε διάφορες ιδέες. Ώσπου ξαφνικά σηκώνεται μια μικρή και φωνάζει «καλέ, το βιβλίο μιλάει για μια πινέζα, δε βλέπετε; Νάτη, νάτη!»
Και έτσι ξεκινά η ιστορία, η αφήγηση και οι τεράστιες εικόνες καθηλώνουν τους μικρούς φίλους στην περιπλάνηση μου στις σελίδες του βιβλίου.
Είναι απίθανη η διαδρομή που έκανα από τον πίνακα του γιατρού έως….
Παίζουν με όλα αυτά που είδα ,φτιάχνουν δικούς τους χάρτες πηγαίνουν σε νέα μέρη.
Δημιουργούν καινούργιες λέξεις, αναζητούν αντικείμενα που μοιάζουν με πινέζα. Γελάνε και διασκεδάζουν.
Αφού περνά ευχάριστα η ώρα, αρχίζει ένα όμορφο ταξίδι με τα μάτια της φαντασίας όπως άκουσα να τους λέει η Αγγελική.
Η φαντασία δημιούργησε μια όμορφη ιστορία με τον ελέφαντα που κατάπιε μια πινέζα και νόμιζε πως θα πνιγεί, αλλά ένα δυνατό φτέρνισμα την πέταξε στο χώμα ,ένας τουρίστας που περνούσε από την ζούγκλα την πάτησε και ετσι άρχισε ένα ξέφρενο ταξίδι για την μικρή πινέζα. Και που δεν πήγε: σε σχολεία, σε λεωφορεία, στην θάλασσα, ακόμη και σε μια πισίνα βρέθηκε!
Αλλά καταλαβαίνω πως πλησιάζει η ώρα του αποχωρισμού.
Τα παιδιά μαζεύονται, η μουσική ξεκινά και μόλις σταματά… αρχίζουν να δίνουν στο σώμα τους το σχήμα της πινέζας. Να μια όρθια, να και μια άλλη ξαπλωμένη!
Αχ, τι ωραία που παίζουν την πινέζα!
Σας ευχαριστώ παιδιά για την όμορφη παρέα σας, πέρασα υπέροχα.
Γεια σας
Μαίρη