"διαδρομές των ηρώων" Μαίρη η Πινέζα

http://youtu.be/qEqoEMXkVPUΕίμαι η Μαίρη, όμορφη και λαμπερή, μια πινέζα μυτερή και ετοιμάζομαι να πάω στην Δαήδειο παιδική βιβλιοθήκη του Δήμου Καλαμαριάς! Έμαθα πως τα παιδιά σήμερα θα παίξουν με το παραμύθι μου: «Μαίρη η πινέζα»
Ωχ, μαζεύτηκαν, ας μην καθυστερήσω άλλο. Είμαι περίεργη να δώ τι θα κάνουν. Ωραία από εδώ θα τα βλέπω όλα.
Μαζεύονται όλοι και παίζουν ένα παιχνίδι, θαρρώ λέγεται «Μαγνήτης» αν άκουσα καλά. Είναι για να γνωριστούν καλύτερα και να μπορέσουν να λειτουργήσουν σαν ομάδα μετά. Μου αρέσει αυτό!
Κάθονται όλοι στα καρεκλάκια γύρω από τα τραπέζια, η Αγγελική αρχίζει να τους μιλά για το βιβλίο, για τους συγγραφείς και για το ταξίδι που χρειάζεται να κάνει για να φτάσει στα χέρια μας. Ξεκινάει από τον συγγραφέα, περνάει από τον εικονογράφο, συνεχίζει στον τυπογράφο κ.α.
Ρωτά τα παιδιά (αφού έχει κρύψει τον τίτλο) για τι θέμα μπορεί να μιλά αυτό το τεράστιο βιβλίο. Εδώ που τα λέμε παραείναι μεγάλο, αλλά είναι τέλειο.
Το τι ακούω δε λέγεται! Τα παιδιά λένε διάφορες ιδέες. Ώσπου ξαφνικά σηκώνεται μια μικρή και φωνάζει «καλέ, το βιβλίο μιλάει για μια πινέζα, δε βλέπετε; Νάτη, νάτη!»
Και έτσι ξεκινά η ιστορία, η αφήγηση και οι τεράστιες εικόνες καθηλώνουν τους μικρούς φίλους στην περιπλάνηση μου στις σελίδες του βιβλίου.
Είναι απίθανη η διαδρομή που έκανα από τον πίνακα του γιατρού έως….
Παίζουν με όλα αυτά που είδα ,φτιάχνουν δικούς τους χάρτες πηγαίνουν σε νέα μέρη.
Δημιουργούν καινούργιες λέξεις, αναζητούν αντικείμενα που μοιάζουν με πινέζα. Γελάνε και διασκεδάζουν.
Αφού περνά ευχάριστα η ώρα, αρχίζει ένα όμορφο ταξίδι με τα μάτια της φαντασίας όπως άκουσα να τους λέει η Αγγελική.
Η φαντασία δημιούργησε μια όμορφη ιστορία με τον ελέφαντα που κατάπιε μια πινέζα και νόμιζε πως θα πνιγεί, αλλά ένα δυνατό φτέρνισμα την πέταξε στο χώμα ,ένας τουρίστας που περνούσε από την ζούγκλα την πάτησε και ετσι άρχισε ένα ξέφρενο ταξίδι για την μικρή πινέζα. Και που δεν πήγε: σε σχολεία, σε λεωφορεία, στην θάλασσα, ακόμη και σε μια πισίνα βρέθηκε!
Αλλά καταλαβαίνω πως πλησιάζει η ώρα του αποχωρισμού.
Τα παιδιά μαζεύονται, η μουσική ξεκινά και μόλις σταματά… αρχίζουν να δίνουν στο σώμα τους το σχήμα της πινέζας. Να μια όρθια, να και μια άλλη ξαπλωμένη!
Αχ, τι ωραία που παίζουν την πινέζα!
Σας ευχαριστώ παιδιά για την όμορφη παρέα σας, πέρασα υπέροχα.
Γεια σας
Μαίρη