"Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα με πληγώνει" Γ. Σεφέρης

Εξήντα οκτώ παραλαγγές πάνω σ’ ένα στίχο του Γιώργου Σεφέρη για την Ελλάδα που πληγώνει...
του
Κώστα Γεωργουσόπουλου

«Όπου και να ταξιδέψω,
η Ελλάδα, με πληγώνει»
Γ. Σεφέρης

1. Όσα φάσκελα κι αν φάει, η Ελλάδα, δεν θυμώνει
2. Δώσ’ της αγνή τροφή κι η Ελλάδα μουλαρώνει
3. Δώσ’ της σαλόνι και φρουφρου κι η Ελλάδα ξεσαλώνει
4. Χόρτασέ τη ρητορεία κι η Ελλάδα μαστουρώνει
5. Σαν το γύφτικο σκεπάρνι, η Ελλάδα, καμαρώνει
6. Αρκεί να βρει φτηνά καρφιά κι η Ελλάδα σε σταυρώνει
7. Ό,τι μεγάλο, η Ελλάδα, το μειώνει
8. Ό,τι μικρό κι ασήμαντο, η Ελλάδα, το τεντώνει
9. Όποιο κεφάλι ξεχωρίζει, η Ελλάδα, το σκοτώνει
10. Κι ένας μικρός λεκές στην Ελλάδα μεγαλώνει
11. O γόνιμος ο σπόρος στην Ελλάδα δεν φυτρώνει
12. Το φαρμακερό το χάπι, η Ελλάδα, το χρυσώνει
13. Ό,τι και να προέχει, η Ελλάδα, το χουφτώνει
14. Ό,τι και να φυτέψεις στην Ελλάδα μαραζώνει
15. Μ’ ό,τι καταπιαστεί, η Ελλάδα, τα σκατώνει
16. Το λασπωμένο δρόμο, η Ελλάδα, τον λασπώνει
17. Τα παιδιά της απ’ την κούνια, η Ελλάδα, τα στειρώνει
18. Μόνο με τον εαυτό της, η Ελλάδα, δεν μαλώνει
19. Από τους πάντες τα πάντα η Ελλάδα αξιώνει
20. Με το Φειδία και τον Περικλή, η Ελλάδα, ξεχρεώνει
21. Με φούσκες τ’ άπλυτα, η Ελλάδα, τα στεγνώνει
22. Μ’ ένα στουπί τη Λογική, η Ελλάδα, τη στομώνει
23. Ό,τι φιλήσει πια, η Ελλάδα, το νεκρώνει
24. Με δόσεις και τα σάβανα, η Ελλάδα, θα πληρώνει
25. Δώσ’ της σαβούρα α λα κρεμ κι η Ελλάδα σαβουρώνει
26. Πλήρωσε λύτρα κι η Ελλάδα σε λυτρώνει
27. Όταν παντού ξημερώνει, στην Ελλάδα σουρουπώνει
28. Ό,τι κι αν της πουν να δηλώσει, η Ελλάδα, το δηλώνει
29. Η Ελλάδα των τριών θαλασσών και των δύο ηπείρων, γιατί τάχα σουρώνει;
30. Μα προχωρώντας με την όπισθεν, η Ελλάδα, δεν κωλώνει;
31. Με τόσα παραμύθια πια, η Ελλάδα, σ’ αποχαυνώνει.
32. Χύνεται το αίμα της πληγής σου, Ελλάδα μου, κι απλώνει
33. Πώς να μεθύσει πια αφού το κρασί της, η Ελλάδα, το νερώνει
34. Τόπος αφόδευσης στην Ελλάδα το αλώνι
35. Oύτε στ’ άχυρα δεν βρίσκεις στην Ελλάδα ένα βελόνι
36. Κάθε σαπιοκάραβο, η Ελλάδα, το ναυλώνει
37. Κάθε μπουχό και κουρνιαχτό, η Ελλάς, το λέει σκόνη
38, Μόνο με φούντες και φοντάν, η Ελλάδα, θα φουντώνει
39. Oύτε και με την κεφαλή της Μέδουσας, η Ελλάδα, δεν πετρώνει
40. Είτε στη Δύση είτε στην Ανατολή, η Ελλάδα, θα νυχτώνει
41. Στόμωσαν στην Ελλάδα τα μαχαίρια χωρίς ακόνι
42. Ακόμη και τη λέρα, η Ελλάδα, τη λερώνει
43. Ήταν επόμενο: με τόσες κουκούλες, η Ελλάδα, λογικά θα κουκουλώνει
44. Ό,τι ήδη έχει αλωθεί, η Ελλάδα, το αλώνει
45. Μετά τόσο ντερλίκωμα, η Ελλάδα, ξαλαφρώνει
46. Εθνικό μας επάγγελμα ο ένας τον άλλον, στην Ελλάδα, να καρφώνει
47. Όπου και να στρέφω τα μάτια, η Ελλάδα, με τυφλώνει
48. Σαν την ταφόπλακα, η Ελλάδα, μας πλακώνει
49. Λόγος βαρύς, σοφός και σοβαρός, στην Ελλάδα ελαφρώνει
50. Λόγος σαχλός, βλακώδης και σαθρός, στην Ελλάδα βαλαντώνει
51. Τον πεθαμένο λόγο, η Ελλάδα, δεν τον θάβει, τον παραχώνει
52. Ακόμη το νόμιμο θεσμό, η Ελλάδα, τον κερατώνει
53. Μια μέθοδο και παιδαγωγική, η Ελλάδα, αποθεώνει, το καψώνι
54. Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα, με πεισμώνει
55. Στη θέση της πέτρας στην καρδιά, έβαλε η Ελλάδα το κοτρώνι
56. Βαρύ το κύρος της Ελλάδας, αλλά βαρύ πεπόνι
57. Έφυγε καβαλώντας τ’ άλογο, η Ελλάδα του Oμέρ Βρυώνη
58. Το όπιο του λαού στην Ελλάδα το λέν’ αφιόνι
59. Τι λέτε τώρα; Κάθε μέρα τον Διάκο, η Ελλάδα, παλουκώνει
60. Ακόμη και τυφλόν τα τ’ ώτα, τα τ’ όμματα τον τε νουν, η Ελλάδα, με αγχώνει.
61. Χιλιάδες σφυριά βαρούν κι η Ελλάδα ένα αμόνι.
62. Η Ελλάδα είθισται τη μνήμη ν’ ασβεστώνει.
63. Είναι που ντύνεται με δανεικά κι η Ελλάδα δεν κρυώνει.
64. Κάθε που ξημερώνει δεν σημαίνει στην Ελλάδα πως εξημερώνει
65. Ό,τι με ταπεινώνει, γιατί στην Ελλάδα λέμε πως χαλαρώνει;
66. Μ’ άφθονο το σκοινί και το σαπούνι, δεν εφεύραν στην Ελλάδα την αγχόνη
67. Μα και με τόσες πατητές, η Ελλάδα, δεν πατώνει
68. Είναι γιατί το Χάρο αντάμωσε και με το Χάρο αντάμα ξεφαντώνει